تحریریه معماری آرل

این فضا به عنوان پاویونی برای استراحت و اجتماعات عمومی در بین اهالی روستا و گردشگران در نظر گرفته شده است. روستای درک در 170 کیلومتری چابهار قرار گرفته و با سفر به این منطقه از ایران پا به نقطه ای می گذارید که دریا، سر بر رمل های شنی کویر نهاده و آرام گرفته و بازدید کننده هایی از سرتاسر جهان را به خود جلب می کند. توپوگرافی رمل های شنی  در این مناطق و کوه های مریخی نزدیک آن به جاذبه های دیدنی این منطقه می افزاید. به نحوی که با دیدن این منظره کویر شنی  بی نظیر، الهام گرفتن از طبیعت در طراحی تنها گزینه است.

کانسپت و روند طراحی پایون شنی درک

طراحی پروژه با در نظر گرفتن سیستم های  معماری سنتی این مناطق که  تحت تاثیر تابش حداکثری نور خورشید در روز و دمای بالای هوا و رطوبت است، شکل گرفته است.
همچنین از فرم منحنی و سیال رمل های شنی و روش های ساخت خانه‌هایی گنبدی و گلی در گذشته در این منطقه مرسوم بوده است الهام گرفته شده است.
تیم طراحی روش جدیدی از ساخت به کمک چاپ سه بعدی را در نظر گرفته است که می توانند به روش لایه به لایه از متریال بومی منطقه مانند گل و شن استفاده کند و فرم را بدون هیچ تداخل و آسیب به طبیعت، پرورش دهد.

ما با طراحی یک پوسته گنبدی شکل یکپارچه با دهانه های طاقی شکل به صورت قرینه، برای ایجاد حس مطلوب در زیر سایه و خنکای هوای ایجاد شده آن فضایی برای تجمعات و استراحت در کنار هیاهوی اهالی روستا را ایجاد کرده ایم.
این طرح در ابعاد 18 در 18 متر مربع (با احتساب فضای پیرامونی طرح) در یک بستر دایره ای شکل بدلیل پایداری و استحکام و ایستایی فرم در ارتفاع 10 متر طراحی شده است.

همچنین با الهام از نبوغ معماری قوسی شکل محلی و احترام به بستر طراحی و در جهت پیش برد اهداف این پروژه تحقیقاتی که مطالعه بر روی روش های فرم شناسی از طبیعت و بازآفرینی فرم جدید می باشد و همچنین افزایش دانش ساخت دیجیتال با الهام گیری از روش های سنتی و متریال های بومی منطقه، تمایل داشتیم با استفاده از استراتژی پارامتریک یک پوسته حداقلی پایدار را که هندسه و ماشین های ساخت دیجیتال لایه به لایه آن را ایجاد می کند به باز آفرینی فرم های هندسی بومی و آینده نگر با الهام گیری از معماری و طبیعت را طراحی کنیم.

ساخت توسط روش افزایشی لایه به لایه
این شکل منحنی به لایه هایی تبدیل می شود که دستگاه بر روی آن حرکت می کند و مواد را به داخل آن می رساند.
آوردن روباتیک به سایت ساخت و ساز برای تولید آینده.
تلفیق پیشرفت های تکنولوژیکی در روباتیک (ربات کابلی و هواپیماهای بدون سرنشین) ، مواد طبیعی و نرم افزار CAD / CAM ، هدف از این پروژه است که در سال 1400 شمسی (2021 میلادی) در روستای درک در چابهار ارائه خواهد شد، آوردن اتوماسیون به محل ساخت و همچنین به عنوان اجازه تولید ساختمانهای با کارایی بالا و نظارت بر آنها در زمان واقعی در طول ساخت و ساز است.

روش ساخت پاویون شنی درک

سیستم چاپ سه بعدی که در این پروژه سایت محور ارائه شده است، به چاپ سه بعدی قطعات ساختمانی بزرگ و حتی ساختمان های در مقیاس کوچک ، که از مواد طبیعی ساخته شده اند ، معرفی می شود. این سیستم شامل ربات کابل Cogiro با یک کنترل CNC یکپارچه است که قادر است اتوماتیک حرکت اکسترودر سه بعدی را با دقت خود کار کند.
این سیستم همچنین یک فرم قوس خمیده و شنی  مبتنی بر پروژه معماری سنتی ایران است و مواد زیست تخریب پذیر و قابل بازیافت و یکپارچه را باهم ادغام می کند. علاوه بر این ، یک اسکریپت سفارشی ادغام شده در نرم افزار CAD امکان ترجمه فرم های پیچیده طراحی سه بعدی را در مسیرهای روباتیک فراهم می کند.
این پروژه بر رفتار خاک برای چاپ سه بعدی در هنگام مخلوط کردن با سایر ترکیبات( شن) ، به منظور ترکیب بهتر مواد و کامپوزیت های بالقوه تمرکز دارد.

نام پروژه: پاویون درک
طراحان : امیر آرمانی اصل، کیانا قادری
موقعیت : چابهار