گوگل در پست جدید وبلاگ خود توضیح میدهد که در این همکاری، برای اولین بار تلاش میشود تا از یک مدل زبانی برای یک ربات واقعی استفاده شود. با این پروژه جدید، انسانها قادر خواهند بود تا از طریق صدا یا متن با رباتها ارتباط برقرار کنند و همچنین به رباتها اجازه میدهد تا با درک بهتر زبان، کارهای پیچیدهتری انجام دهند.
استفاده از الگوریتمهای زبان برای بهبود فعالیت ربات
در ادامه این پست، گوگل توضیح میدهد که پس از یکپارچهسازی این الگوریتم با ربات کمکی شرکت Everyday Robots، شاهد پیشرفت 14 درصدی آن در برنامهریزی و نزدیک شدن به اهدافش بوده است. همچنین نرخ موفقیت 13 درصدی ربات در هنگام انجام وظایف و بهبود 26 درصدی آن برای انجام کارهای طولانی، از جمله سایر نتایج این آزمایشها بوده است.
گوگل و Everyday Robots امیدوارند تا برای رسیدن به هدف خود، الگوریتم Palm-SayCan آنها بتواند به رباتها کمک کند تا تعامل طبیعیتری با مردم داشته باشند.
در ادامه توضیح داده شده که این تلاشهای تحقیقاتی جدید چگونه باعث میشوند تا رباتها بیشتر بتوانند دنیای ما را درک کنند. به گفته گوگل، با استفاده از Palm و «زنجیرهای از اعلانهای فکری»، یک ربات باید بتواند درخواست کاربران را دریافت کند و تشخیص دهد که شخص واقعا چه میخواهد.
به عنوان مثال، گفته شده زمانی که کاربران به ربات دستور دهند که «برای من یک میان وعده و چیزی بیاور تا به پایین رفتن آن کمک کند»، ربات با وجود این الگوریتم قادر خواهد بود تا متوجه شود که یک میانوعده مناسب میتواند چهچیزی باشد و همچنین منظور کاربر از «چیزی برای پایین رفتن آن» نوشیدنی است.
در نهایت، گوگل توضیح میدهد که در تحقیقات خود از تمام اصول مربوط به ایمنی ربات از جمله ارزیابی ریسک، کنترلهای فیزیکی و پروتکلهای ایمنی پیروی میکند. علاوه بر این، الگوریتم PaLM-SayCan به دستوراتی محدود است که انجام آنها توسط یک ربات ایمن است و همچنین بهگونهای توسعه یافته که قابل تفسیر باشد، بنابراین میتوان هر تصمیمی که توسط سیستم گرفته میشود را بررسی کرد.
پروژه تحقیقاتی گوگل تا زمان تبدیل شدن به محصول فاصله زیادی دارد، اما بسیاری از رقبای این شرکت اخیرا علاقه زیادی به رباتهای خانگی پیدا کردهاند. به عنوان مثال، سپتامبر گذشته، آمازون از ربات خانگی خود با نام Astro رونمایی کرد که تواناییهای بسیار محدودی مانند مراقبت از لوازم منزل را دارد.