10 نکته که معماران می توانند از طبیعت یاد بگیرند!

نویسنده : غزاله عزالدین

تاریخ : سه شنبه , ۱۴۰۰/۰۲/۲۸ ۱۲:۱۴

با شیوع کرونا ، انسان ها فرصت بیشتری برای ماندن در خانه، تماشا و تفکر درباره طبیعت اطراف خود پیدا کردند و بیش از گذشته که غرق در روزمرگی بودند  وقت کافی برای یادگیری و اصلاح سبک زندگی و اصول خود پیدا کردند از انجا که انسان به طور ذاتی به طبیعت گرایش دارد در ایام کرونا این احساس پررنگ تر شد به ویژه در معماران که خالق فضاها هستند ، برای طراحی فضای مطلوب ،طبیعت می تواند بهترین معلم و یک راهنمای خوب محسوب شود در ادامه با آرل با درس هایی که معماران از طبیعت یاد می گیرند همراه باشید....

1-انعطاف پذیری: 

انعطاف پذیری به معنای توانایی تغییر سریع از هر مشکلی و تقویت در جهت بهبودی است. سیستم های اکولوژیکی اطراف ما توانایی خود را در تحمل هر نوع سختی ثابت کرده اند. ممکن است یک طوفان سخت یا یک آب و هوای بسیار خشک باشد ، طبیعت همیشه راهی برای پشت سر گذاشتن مشکل پیدا کرده است و این میتواند الگویی برای معماران برای مقاومت و تغییر در چالش ها باشد.

2-سازگاری:

سازگاری با محیط اطراف را می توان در طبیعت و عناصر آن در تمام سطوح مشاهده کرد برای مثال گیاهان ، حتی اگر فضا کم و تاریک باشد ، راهی برای رشد پیدا می کنند. کیفیت و ابعاد فضا مانع رشد آنها نمی شود گیاهان همچنین با شرایط آب و هوایی اطراف یا خاکی که در آن کاشته می شوند سازگار می شوند اما رشد آنها هرگز قطع نمی شود. طبیعت همیشه با انطباق با شرایط پیرامون خود راهی برای زندگی می یابد و دقیقا معماری حرفه ای است که بیشترین نیاز را به این سازگاری دارد. طراحی ها برای سازگاری با محیط اطراف ،کاربران و چالش ها و محدودیت ها چیزی است که در هر پروژه نیاز است. معماران نه تنها باید با ترکیب فرهنگی بلکه شرایط آب و هوایی  وسایت نیز سازگار شوند.

3-تکامل:

تکامل به معنی روند تغییر شکل یا نوعی توسعه تدریجی است. انسان ها نمونه ای عالی از تکامل هستند. طبیعت به طور مداوم در حال تکامل است معماران ضمن طراحی ، باید به خاطر داشته باشند که سازه با تغییراتی روبرو خواهد شد و با توجه به این تغییرات تغییر شکل خواهد داد. به عنوان مثال ، کاربران یک خانه یا خانواده در حال بزرگ شدن با تولد فزرندان  یا تغییر در وضعیت مالی خانواده و یا تغییراتی در سبک زندگی  و مشاغل افراد ساکن همگی نیازمند تغییر در طراحی و تکامل  طرح اولیه است.

4-صبر:

صبر کاربردی ترین اصل طبیعت است روند رشد یک گیاه از یک دانه کوچک به یک درخت یا  نوزاد و یا هر موجود زنده ای  فرآیندی است که به میزان قابل توجهی صبر نیاز دارد. دقیقا موضوعی که هر معمار برای تمامی پروژه های معماری نیاز دارد صبور و ثابت قدم بودن!

5- کنش متقابل

کنش متقابل  یعنی همکاری دو سویه  بین افراد که این تبادل مهارت ها و الزامات  برای تأمین نیازهای یکدیگر است در واقع همه قسمت های طبیعت به هم وابسته اند و انسان ها نیز به همین ترتیب. معماران نیز باید از این واقعیت آگاه باشند و این درس را به عنوان عامل مهمی برای پیشرفت کار از طبیعت بیاموزند.

6-تعادل:

ثابت شده است که طبیعت نمونه کاملی از تعادل بین عناصر خود است که این می تواند توزیع مناسبی از وزن بصری ، بافت ، رنگ و فضا را به یک معمار آموزش دهد.  

7-بهینه سازی:

طبیعت از عناصر خود برای بدست آوردن حداکثر عملکرد در ساختار و طراحی استفاده کرده است ما می توانیم نحوه استفاده طبیعت از عناصرش را برای به دست آوردن قدرت و نگه داشتن همه چیز در جای خود بیاموزیم همچنین می توانیم توپولوژی را بررسی کنیم که این به معنای مطالعه نحوه رشد موجودات است می توان چنین ویژگی های طبیعت را کاوش کرد و از آن بهره مند شد تا طرح های زیبا و کاربردی بیشتری خلق کرد.

8-فرم و متریال 

استحکام تار عنکبوت یا  ویژگی سوسک صحرای نامیب را  در نظر بگیرید که از تپه های شنی بالا می رود و قطره‌های آب را روی برآمدگی‌های پشتش جمع می‌کند و قطره‌ها به سمت دهانش سرازیر می‌شود تا آن را بنوشد، یا به پرتقال و پوست  دقت کنید  که مثالهایی جذاب برای مطالعه و بکارگیری ساختارهای طبیعت هستند. تقلید زیستی در معماری برای حل مشکلات پیچیده بشر از چنین اشکال ، مدل ها یا سیستم هایی در طبیعت بسیار راهگشا و مفید برای طراحی های آینده معماران خواهد بود. 

9-منبع الهام:

محیط اطراف ما می تواند منبع الهام بزرگی برای معماران باشدکه نه تنها می تواند به ما الهام بخشد بلکه می تواند در رنگ ها ، شکل ها و مقیاس  نیز راهنمای بسیار خوبی باشد بسیاری از معماران در طراحی خود را از عناصر طبیعت الهام گرفته اند.

10-حس مشترک:

آیا هرگز دو شاخه درخت  را دیده اید که برای فضا و رشد باهم  بجنگند؟ مسلما خیر. طبیعت می تواند ارزش حیاتی احساس مشترک و جامعه را به ما بیاموزد. مانند هر شاخه یک درخت ، با تنظیم مسیر آن و بدون ایجاد مزاحمت برای دیگری ، انسان می تواند رشد کند و فضا ایجاد کند. معماران می توانند یاد بگیرند که یکدیگر را تشویق کنند و می توانند در فرایند رشد و دستیابی به یکدیگر کمک کنند. موفقیت کسی شانس دیگران را نخواهد گرفت. کمک و رشد به عنوان یک جامعه به نفع همه افراد خواهد بود و این درس مهمی است که طبیعت به ما می اموزد.

تحریریه معماری آرل- غزاله عزالدین
منبع: re-thinkingthefuture