به گزارش ایسنا، دکتر مریم جوادیان در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بندناف واسطه جنین و مادر برای رساندن اکسیژن و مواد غذایی در طول بارداری و طول طبیعی بندناف میان 40 تا 70 سانتی متر بوده و داراری دو شریان و یک ورید است.

 

وی تصریح کرد: امروز بندناف علاوه بر وظیفه مهمی که در بارداری دارد از نظر وجود سلول‌های بنیادی و استفاده از آن برای پیوند و درمان بیماری‌های خاص و مهم مورد توجه قرار گرفته است.

 

متخصص زنان و زایمان بیمارستان آیت الله روحانی(ره) بابل با اشاره به اینکه سلول بنیادی، مادر تمام سلول‌ها است و توانایی تبدیل به تمام سلول‌های بدن را دارد، گفت: این سلول‌ها توانایی خود نوسازی و تمایز به انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند و هم چنین در بازسازی و ترمیم بافت‌های مختلف بدن به دنبال آسیب و جراحت موثر بوده و می‌توانند به درون بافت‌های آسیب دیده‌ای که بخش عمده سلول‌های آنها از بین رفته است، پیوند زده‌ شوند و جایگزین سلول‌های آسیب دیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند.

 

وی اظهار کرد: بندناف خونی است که پس از تولد در بندناف و جفت باقیمانده و دور ریخته می‌شود که این خون غنی از سلول‌های بنیادی است.

 

جوادیان گفت: سلول‌های بنیادی خون بندناف همانند سلول‌های بنیادی خون ساز مغز استخوان تقسیم بندی می‌شوند به طوری که گلبول های قرمز، اکسیژن را به تمام بدن حمل می‌کنند، گلبول های سفید، در سیستم ایمنی فعالانه شرکت دارند و پلاکت‌ها که به انعقاد خون کمک می کنند.

 

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل در باره کاربرد سلول های بنیادی خاطرنشان کرد: نخستین پیوند خون بندناف در سال 1988 میلادی در فرانسه به یک کودک مبتلا به یک نوع کم خونی مادرزادی انجام گرفت و به این ترتیب تا به امروز صدها پیوند موفق خون بندناف صورت گرفته است.

 

وی تصریح کرد: از آنجا که یافتن یک داوطلب مناسب برای اهدای مغز استخوان کارآسانی نیست و جستجوی مراکز ثبت اهداکنندگان مغز استخوان زمان بسیاری به خود اختصاص می‌دهد، به این ترتیب ذخیره خون بندناف زمان را کوتاه و میزان اهدا کننده را بیشتر می‌سازد، به ویژه زمان برای مبتلایان به لوسمی‌های حاد، کم خونی‌ها و نقایص ایمنی که نیاز به پیوند دارند مهم است.

 

جوادیان افزود: امروزه تحقیقات گسترده‌ای به منظور درمان بیماری‌ها و ضایعات عصبی، ترمیم بافت‌های آسیب دیده قلبی و استخوانی، ترمیم سوختگی‌ها و ضایعات پوستی، ترمیم لوزالمعده و ترشح انسولین و ترمیم سایر بافت‌های آسیب دیده با استفاده از سلول‌های بنیادی مغز استخوان، خون بندناف درحال انجام است.

 

هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل خاطرنشان کرد: اختلالات سلول‌های بنیادی کم خونی آپلاستیک، کم خونی فانکونی، هموگلوبینوری حمله‌ای شبانه، لوسمی حاد و مزمن، بیماری‌های نقص در تولید لنفوسیت‌ها انواع لنفوم، تالاسمی ماژور، کم خونی سلول داسی شکل، اختلالات سیستم ایمنی مادرزادی، نقص ارثی پلاکتی، بیماری‌های ارثی، الزایمر، دیابت، پارکینسون، بیماری MS ، صدمات نخاعی، سکته های قلبی و مغزی، بیماری های کبدی، دیستروفی عضلانی و غیره بیماری‌هایی هستند که با خون بند ناف درمان شدند.

 

وی اظهار کرد: در حال حاضر در کشورمان فقط بیماری‌هایی که منشاء خونی دارند مانند تالاسمی، سرطان خون و کم خونی ها با استفاده از سلول‌های بنیادی خون بندناف قابل درمان هستند