پزشکان استرالیایی اولین چشم بیونیکی جهان را آزمایش کردند

نویسنده: فرید کریمی

دوشنبه, ۳۱ شهریور ۹۹ ساعت ۱۶:۳۰

پژوهشگران استرالیایی، خود را برای اولین آزمایش بالینی چشم بیونیکی جهان آماده می‌کنند که می‌تواند در آینده برای درمان نابینایی به‌کار رود.

تیمی از پژوهشگران دانشگاه مانش در ملبورن، استرالیا، دستگاه بیونیکی را ساخته‌اند که می‌تواند با کاشت مستقیم در مغز، بینایی را به افراد نابینا بازگرداند. این پژوهشگران هم‌اکنون خود را برای آزمایش نخستین آزمایش بالینی چشم بیونیکی در جهان آماده می‌کنند. درحال‌حاضر، این تیم پژوهشی درخواست بودجه بیشتر را برای تولید نهایی این محصول به‌صورت گسترده و در سطح جهانی داده است.

بنابر گزارش وب‌سایت تک‌کرانچ، این چشم بیونیکی اساسا ترکیبی از تراشه گوشی هوشمند با میکروالکترودها است که در مغز کاشته می‌شود. پژوهشگران بیش از ۱۰ سال است که در حال ساخت این چشم بیونیکی موسوم به «سیستم بینایی بیونیک جِناریس (Gennaris)» هستند تا بتوانند مشکل عصب بینایی آسیب‌دیده را که از ارسال سیگنال‌ها از شبکه به مرکز بینایی مغز جلوگیری می‌کند، برطرف کنند. این دستگاه مجهز به دوربین، فرستنده، نرم‌افزار و مجموعه‌ای از قطعات ۹ در ۹ میلی‌متری تشکیل شده است.

آرتور لوری، استاد گروه مهندسی سیستم‌های برق و کامپیوتر دانشگاه مانش در بیانیه‌ای گفت:

دستگاهی که طراحی کرده‌ایم، یک الگوی بصری از ترکیب حداکثر ۱۷۲ لکه نوری (فسفن) به وجود می‌آورد که اطلاعاتی را برای فرد فراهم کرده تا بتواند از آن برای تشخیص محیط داخلی و خارجی و همچنین حضور افراد و اشیاء در اطراف خود استفاده کند.

پژوهشگران همچنین امیدوار هستند که از این دستگاه برای کمک به افرادی نیز استفاده کنند که به سایر بیماری‌های ناشی از آسیب اعصاب مانند فلج چهار اندام مبتلا هستند تا این دست بیماران هم بتوانند روزی دوباره امکان حرکت را پیدا کنند. پژوهشگران این تیم اعلام کرده‌اند، در صورتی که آزمایش‌هایشان موفقیت‌آمیز باشد، امکان تولید محصول در مقایس جهانی را برای درمان نابینایی و فلج چهار اندام بررسی خواهند کرد. آزمایشی که خردادماه امسال انجام گرفت، کارایی سیستم بینایی بیونیک جِناریس را نشان داد. در این آزمایش، چشم بیونیکی در مغز ۳ گوسفند کاشت شد و با مجموع ۲۷۰۰ ساعت پردازش اطلاعات بینایی، هیچ اثر سوئی در نمونه‌های حیوانی مشاهده نشد.  

بااین‌حال، هنوز مشخص نیست که اولین آزمایش‌های این سیستم بینایی بیونیکی چه زمانی روی انسان انجام می‌گیرد. مارچلا روسا، استاد فیزیولوژی دانشگاه مانش و یکی از اعضای توسعه‌دهنده این چشم بیونیکی گفت:

با سرمایه‌گذاری‌های بیشتر می‌توانیم این ایمپلنت‌های قشری (که مستقیما در تماس با قشر مغز هستند) را در استرالیا برای مقیاس لازم برای آزمایش‌های بالینی تولید کنیم.

خبر توسعه چشم بیونیکی پژوهشگران دانشگاه مانش در حالی منتشر می‌شود که شرکت نورالینک ایلان ماسک قبلا اعلام کرده بود که به‌زودی نمونه اولیه «رابط مغز و ماشین» خود را روی خوک آزمایش می‌کند. هدف نهایی محصول نورالینک نیز درمان نابینایی و فلج است.

همچنین در مورد اینکه اساسا چشم بیونیکی پژوهشگران دانشگاه مانش، اولین نمونه از چنین چشمی در جهان است یا خیر بحث‌های فراوانی وجود دارد؛ چراکه قبلا در اردیبهشت‌ماه سال جاری، تیمی از پژوهشگران کالج پزشکی بیلور در هیوستون، ایالات متحده، دستگاه ایمپلنت جداگانه مغز «بینایی مصنوعی» را توسعه داده بودند که امکان تشخیص شکل حروف را به نابینایان می‌داد.